In het boek 'De wereld zonder ons' lees ik nu een passage die over de Maya cultuur van weleer gaat. Het beschrijft iets dat volgens mij ook op onze huidige tijd van toepassing is en waar we net zoals de Maya's aan ten gronde gaan. De passage luidt als volgt:
'De samenleving had teveel elites voortgebracht, die allemaal exotische snuisterijen wensten', aldus Arthur Demarest. Arthur Demarest is bekend om zijn expertise van de Maya cultuur en andere volken in dezelfde omgeving.
Hij beschrijft een cultuur die wankelt onder het gewicht van een overdaad aan edelen, die allemaal quetzalveren, jade, obsidiaan, vuursteen, op bestelling gemaakt polychroom aardewerk, van fraaie korbeelbogen voorziene daken en bontvachten willen hebben. Zo'n adel is duur, niet productief, parasiteert alleen maar en eist voor het voorzien in zijn frivole verlangens te veel van de energie van de samenleving.
De huidige edelen en sieraden heten anders, maar in wezen is de situatie dezelfde: er zijn teveel mensen die onproductief zijn en toch een wezenlijk grotere rijkdom bezitten.
Kijk bijvoorbeeld maar wat er om gaat in de film en muziekwereld en sport: alleen geld, het levert nog geen halve pieper extra op.