Het probleem van zo'n netmanager is dat daarmee de keuze mogelijkheid van de omroepabonnees principieel te niet doet.
Je kunt dan wel lid zijn van bijvoorbeeld de NCRV, maar de netmanager bepaalt wat er op een 'christelijke' tijd wordt uitgezonden.
En het is waarschijnlijk zo dat de te verwachten kijkdichtheid een sterker motief voor de netmanager vormt is dan de principiële boodschap van de desbetreffende omroep.
Mijn conclusie is derhalve dat de met de zogenaamde zenderkleuring een begin gemaakt is met de ontzuiling van het omroepbestel. De netmanagers vervolgens commercialiseren de publieke omroep. Dat zal in toenemende mate vragen oproepen over de status van de publieke omroep: is ze nog wel voldoende 'publiek' om uit algemene middelen bekostigd te mogen worden?