De archeologische opgravingen van Al-Hijr in Saoedi-Arabië, de binnenstad van de koloniale stad Malacca in Maleisië en een Cambodjaanse tempel die gevoelig op de grens met Thailand ligt, zijn allemaal goedgekeurd voor de Werelderfgoedlijst.
Het Werelderfgoed Comité van de Unesco, de cultuurorganisatie van de Verenigde Naties, is al zes dagen bijeen in het Canadese Québec om te beslissen wat wordt toegelaten tot de prestigieuze lijst van ruim 850 monumenten. De zitting duurt nog tot donderdag.
Het Duitse Dresden dreigde van de lijst te vallen wegens de bouw van een brug dwars door het dal dat als erfgoed is bestempeld. Het Comité wilde die keus dit keer nog niet maken, maar stelde wel dat Dresden op zijn tellen moet passen.
---
Dat laatste geeft wel aan dat je niet alles kunt bewaren.
Er moet ook niet overdreven worden, uiteindelijk is het merendeel van de objecten gewoon gebruiksgoed geweest en het kost veel geld om alles in de authentieke staat te houden. Geld, dat in veel landen niet eens beschikbaar is.
Hoe het Werelderfgoed Comité met dit in gedachten te werk gaat weet ik niet, maar het lijkt mij dat er meer werk gemaakt moet worden van het in 3-D vastleggen van objecten. Op langere termijn zullen we vele objecten niet meer kunnen behouden, laat staan in zijn originele staat behouden.
Als ik zeg langere termijn bedoel ik ook echt een langere termijn, niet zomaar een paar honderd jaar.
Als we zien hoe weinig we terug kunnen vinden van een paar duizend jaar geleden kun je begrijpen dat alles van wat we nu hebben, zonder aanzienlijke inspanningen, over een paar duizend jaar geheel verdwenen zal zijn.
Hologrammen geven na verloop van de tijd waarschijnlijk een beter beeld van het verleden dan een met kunst en vliegwerk 'in stand' gehouden origineel.
Bovendien kun je ze dan aan een groter publiek tonen, in virtuele werelden via internet. Verre reizen zijn altijd al duur geweest, als de olie schaars wordt alleen nog betaalbaar voor de allerrijksten.
De monumenten zullen wegkwijnen door gebrek aan belangstelling...