Het is 40 jaar geleden dat de Club van Rome onstond.
Volgens mij zijn er weinig 'clubs' zo grondig onder kritiek bedolven als zij.
Nu, in 2008, kan eigenlijk geen regering meer om de toen geponeerde conclusie heen: er zijn grenzen aan groei.
Ze kunnen er eigenlijk niet omheen, maar proberen het toch nog, door te focussen op CO2 uitstoot en de compensatie daarvan.
Daarmee blijft wederom het echte probleem buiten beeld.
In de publicatie van Limits to Growth, the 30-year update van Dennis Meadows wordt duidelijk gemaakt dat de conclusies van het in 1972 gepubliceerde werk 'Grenzen aan groei' niets aan waarde verloren hebben en dat de toenmalige kritieken op de Club van Rome elke grondslag missen.
Maar ik acht de kans (zeer) klein dat op basis van rapporten van de Club van Rome en onderzoeken door wetenschappers echt iets zal veranderen.
Zoiets als de bestorming van de Bastille zal ergens in de wereld de wal zijn die het schip zal keren.