Op de dag dat Nederland een minister voor gezinszaken kreeg, ging ook
de Europese Unie zich bemoeien met het gezinsleven. Want Europa
krijgt te weinig kinderen.
Minister Rouvoet moest bij de koningin zijn, dus miste hij de voorzet
die EU-voorzitter Duitsland in Brussel gaf om het gezinsleven te
stimuleren. Was hij er wel geweest, dan had hij zich achter de oren
gekrabd. Anders dan het Nederlandse regeerakkoord, waarin het
gezinsleven als een waarde op zichzelf wordt geschetst, stelt
Duitsland dat het vooral economisch noodzakelijk is dat Europese
vrouwen meer dan gemiddeld anderhalf kind krijgen. Dat soort
gezinsbeleid met demografische doelen is taboe in Nederland.
„Gezinspolitiek is geen zacht onderwerp, het is een harde kwestie”,
zei de Duitser minister Ursula von der Leyen (gezinszaken). „Als er
niet meer kinderen komen kunnen we onze economie en ons sociaal
stelsel vergeten.”
-----
Dat laatste is, zoals het er staat, onzin. De economie moet een
andere koers varen bij een stabiliserend aantal inwoners, dat had er
moeten staan.
Daarvoor moet de huidige vrijemarkt economie plaatsmaken voor wat
anders, de vraag is of daar een meerderheid voor te vinden is.
Ik denk van niet, als we gemiddeld genomen slim genoeg waren was deze
kwestie al helemaal niet op de agenda verschenen.