Onlang werd het hoogste CO2 percentage gemeten sinds het begin van de metingen in 1958.
Die gestage stijging van het CO2 percentage in de atmosfeer komt voornamelijk voor rekening van een relatief klein deel van de wereldbevolking, Europa en de VS.
Het Aziatische werelddeel is nog maar net begonnen met een vergelijkbare levenswijze als in Europa en de VS, maar zijn in aantal bewoners vijf keer zo groot. En dat terwijl de limit voor CO2 uitstoot al reeds lang is overschreden.
Nu noem ik CO2, maar hetzelfde kun je zeggen over grondstoffen- en voedselvoorraden: allemaal min of meer de uitputting nabij.
Wat we vandaag de dag aan economische en ecologische crisis zien zijn waarschijnlijk niet anders dan de eerste symptomen van een ineenstorting van de mondiale economie.
Wiskundig gezien is de wereldeconomie waarschijnlijk chaotisch van aard, de Ljapoenov-exponent is negatief. Ook vanuit die richting bezien is het niet te verwachten dat de wereldeconomie terug zal normaliseren naar wat eens was. Het zal eerder zo zijn dat veranderingen zich steeds sneller zullen manifesteren.