GENEVE - De wereldwijde werkgelegenheidssituatie, vooral in Europa, is alarmerend te noemen en vertoont geen tekenen van herstel op korte termijn.
De Europese Unie zou gecoördineerd moeten ingrijpen om de Europese arbeidsmarkt vlot te trekken, onder meer door het verstrekken van structurele fondsen.
Dat schrijft de Internationale Organisatie voor Arbeid (ILO) in het jaarlijkse 'World of Work'- rapport (pdf) dat maandag is uitgebracht, voor aanvang van de internationale Dag van de Arbeid.
Volgens de ILO is de wereldwijde banencrisis in een nieuwe, meer problematische fase terechtgekomen. Wereldwijd waren eind vorig jaar naar schatting 196 miljoen mensen werkloos. Dit jaar stijgt dat aantal waarschijnlijk met zo'n 6 procent tot 202 miljoen mensen.
In Europa wordt herstel van de banenmarkt niet voor het eind van 2016 verwacht, schetst de organisatie.
''De beperkte focus op bezuinigingen bij veel landen in de eurozone verdiept de banencrisis en kan zelfs leiden tot een nieuwe recessie in Europa'', zei directeur Raymond Torres van de ILO in een toelichting. Het hervormen van de arbeidsmarkt zou in veel gevallen averechts werken, zeker op de korte termijn.
Steeds meer werkzoekenden raken gedemoraliseerd en komen in een negatieve spiraal terecht, benadrukt de ILO.
In Europa is gemiddeld 40 procent van de werkzoekenden tussen 25 en 49 jaar oud en al meer dan een jaar werkloos. De hoge werkloosheid onder jongeren verhoogt bovendien het risico op sociale onrust, stelt de ILO.
De ILO noemt een aantal mogelijke oplossingen om de banencrisis te bestrijden. Het inzetten van structurele Europese fondsen is daar één van. Ook noemt de organisatie het versterken van arbeidsmarktregulering in de Europese Unie en het versterken van arbeidsmarkt instituties.
---
De banenmarkt wordt nooit meer zoals voorheen, er is namelijk geen werk voor alle inwoners.
Door mechanisering en automatisering is veel mensenwerk overbodig geworden.
Ook is veel van wat nog wel gedaan wordt verplaatst naar lagelonen landen. Maar ook daar zal de mechanisering en automatisering toeslaan: als de arbeid ook daar duurder wordt zullen de machines het overnemen.
Wat er aan werk is overgebleven levert niet genoeg op om van te kunnen leven, tenzij de levensstandaard drastisch naar beneden wordt bijgestelt.
Als de bevolkingsomvang niet afneemt zal dat onvermijdelijk ook gebeuren.
Hoe dat zijn beslag zal krijgen is niet te voorspellen, er zijn meerder mogelijkheden. Het biedt kansen voor politieke opportunisten en kriminele organisaties.
Zonder nu direct een motorclub als Satudarah als krimineel te willen bestempelen, ik geen idee van wat ze doen, is het toch tekenend dat die club vaker in het nieuws verschijnt.
De mogelijke oplossingen die de ILO noemt zijn niet meer dan een blijk van onvermogen, en als ze de oplossing wel weten vertellen ze dat niet.