Het reguleren van de omvang van de wereldbevolking is een complexe zaak, en we hebben er ook geen ervaring mee. Zelfs op nationaal niveau is er weinig ervaring mee.
Tot dusver is individuele vrijwillige emigratie naar een 'minder vol' land een factor die enige verdeling teweeg brengt, maar dat reguleert het aantal niet.
Er komt een moment dat emigratie niet meer mogelijk is. Als de wereldbevolking dan nog steeds groeit zullen de landen in internationaal verband toch wat moeten bedenken.
Het moet toch spannend zijn om, gelegen op de wolken, te zien welke oplossing er uiteindelijk uit de bus komt. Met de lotgevallen van de Paaseilanders nog min of meer vers in het geheugen zullen de verwachtingen toch niet al te hoog gespannen zijn.
Of zouden we daar toch genoeg van geleerd kunnen hebben?