De hadj is de pelgrimstocht naar Mekka, een van de vijf zuilen van de islam. De hadj is verplicht voor alle gezonde, volwassen moslims die over voldoende geld beschikken.
Maar het zal er uiteindelijk op uitdraaien dat maar een heel klein deel van de zich moslim noemende bevolking hier aan kan voldoen, ondanks voldoende financiële draagkracht en gezondheid.
Want toen deze regel als zuil van de islam werd gemaakt woonden er in heel de wereld nog geen 300 miljoen mensen, waarvan ook maar een deel moslim was.
Inmiddels is de wereldbevolking gegroeid tot meer dan 6 miljard, waarvan ongeveer één zesde moslim is. Het is nu al bijna onmogelijk dat iedereen een keer kan deelnemen aan de hadj, en dat zal niet beter worden als de prognose betreffende de bevolkingsgroei correct is.
In het jaar 700 of zo rond die tijd leek dat misschien een goede politieke zet, ze konden toen wellicht ook niet vermoeden dat er eeuwen later zoveel mensen op de wereld zouden kunnen zijn. Het geeft ook aan dat een door mensen bedachte regel is, van een god verwacht je toch zo'n miskleun niet.
De hadj is, net zoals een paar keer per dag bidden in de richting van Mekka, de oproepen tot gebed, de rituele wassing, onderdeel van het conglomeraat van maatregelen om macht over de bevolking te kunnen uitoefenen.
Ik moet eerlijk zeggen: dat is aardig gelukt. Het systeem is echter te star om te kunnen overleven, te vast geschreven in verouderde inzichten en voorschriften.