Het kabinet noemt het ’welhaast onvermijdelijk’ dat de pensioenleeftijd omhoog moet om op termijn voldoende werknemers te hebben. Maar het zal alles doen om dit doemscenario te voorkomen.
„Dit kan alleen als meer mensen langer doorwerken tot 65 jaar en de overheidsfinanciën op orde zijn”, zo waarschuwen de verantwoordelijke bewindslieden Donner en Aboutaleb in een brief aan de Kamer. Veel mensen stoppen nu rond hun 62ste.
Met de brief reageert het kabinet op voorstellen van de commissie-Bakker om de arbeidsparticipatie tot 80 procent te verhogen. Veel voorstellen worden overgenomen, alleen wat betreft het verhogen van de AOW kiezen Donner en Aboutaleb voorlopig een iets andere koers. Bakker adviseerde de AOW-leeftijd met een maand per jaar te verhogen. In 2040 is die dan 67 jaar.
De huidige economische 'school' gaat nog steeds uit van het neo-liberale gedachtengoed dat alle goederen en diensten onbeperkt voor iedereen beschikbaar is of moeten zijn.
In de praktijk echter is de onbeperkte beschikbaarheid ver te zoeken. Ruimte, voedsel en energie zijn meer schaars dan beschikbaar. Paradoxaal genoeg is schaarste juist de motor van een vrije economie.
De huidige wereld wordt bestuurd door investeerders voor wie alleen het financiële rendement telt, en de ondernemers zijn grotendeels vervangen door managers van investeerders.
Die managers op hun beurt zijn alleen geïnteresseerd in het halen van hun 'target', waarna ze hun optie's verzilveren en naar een warm land vertrekken. (en al helemaal niet werken)
De plannen om een eiland voor de kust te maken, in de vorm van een tulp of gewoon een berg zand, is waarschijnlijk ook een brain-wave van een (neo-)liberaal: we hebben zoiets helemaal niet nodig en we hebben er het personeel niet voor.
Als we daarvoor tot onze 65e moeten doorwerken wil ik eert wel eens weten wat ik zelf wijzer van wordt van zo'n eiland: is de kinderopvang daarna gratis?