De kredietcrisis lijkt een beetje op een stoelendans, een stoelendans van het tekort.
Vele jaren is er geld met geld verdiend, zonder dat er materiele tegenwaarde voor geleverd werd.
De banken en hun toezichthouders stonden er bij en keken er naar, maar deden niets anders dan het vullen van hun zakken.
Nu de muziek stopt wil geen enkele bank het risico lopen geen 'stoel' te hebben, ze lenen dus niet meer.
Paradoxaal genoeg slopen ze daarmee de markt waar ze hun provisies mee moeten verdienen. Het zal dus niet bij maar één stoel tekort blijven.