De financiële crisis laat zien dat de westerse wereld tegen een muur is aangelopen. Onze manier van leven, werken en consumeren is op lange termijn niet houdbaar. We gaan een nieuwe ordening tegemoet, met gevolgen voor werk, consumptie, politieke keuzes en wereldwijde machtsverhoudingen. Trouw belicht de komende tijd die nieuwe toekomst. Vandaag deel 1: Welke kansen biedt de crisis op een duurzame(r) economie?
Eindelijk zien de ASN Bank en haar directeur Ewoud Goudswaard de duurzame wereld gloren waar de bank al decennia naar streeft. De hoogmoed en de hebzucht van de collega’s op Wall Street én daarbuiten, en de puinhoop die zij hebben veroorzaakt, heeft die wereld dichterbij gebracht.
Voor Goudswaard is het nu mooi geweest. Na het uitzieken van de recessie kunnen we niet meer terug naar de wereld van vóór de financiële 9/11. Daarvoor zijn de aanwijzingen te overdonderend. Al die crises laten zien dat we de wereld en zijn hulpbronnen in hoog tempo opsouperen.
---
Behalve dat het anarcho-kapitalisme door het ijs is gezakt zie we ook dat de Club van Rome v.w.b. de trend gelijk had. Het rapport is destijds in de diepste lade gedaan, met alle stof er over die ze konden vinden.
Maar ondanks de overtuigingskracht van de huidige crisis hoeven we niet automatisch te rekenen op een drastische koerswijziging van het economisch denken. De konsekwentie is namelijk dat het 'rijke westen' een groter deel van zijn welvaart moet gaan delen met minder bedeelde landen, en dat zie ik niet direct gebeuren.
Bovendien zit er nog een andere weinig populaire component aan een duurzame samenleving: het binnen de perken houden van de bevolkingsomvang. Dat is een uitdaging op zich, voor de meeste landen in de wereld. Als we er echter niet in slagen de bevolkingsomvang enigzins te reguleren is elk economisch reddingsplan uiteindelijk gedoemd te mislukken.
De gebakken lucht voorbij...?...we zullen af moeten wachten in welke stront we nu terecht zullen komen.