Weblog van Leen   |  home |      admin |    Thursday, November 6th   
Urk Briest streeft gewoon eigenbelang na.
De geplande windmolens komen ver genoeg van Urk te staan om geen serieus overlast te kunnen veroorzaken.
Natuurlijk kun je dan nog proberen de situatie proberen te verbeteren, maar dat doe je dan niet op de toon die het comité Urk Briest aanslaat.
Gezien tegen de achtergrond van de internationale ontwikkelingen zijn de argumenten van Urk Briest niet zwaar genoeg.

Elektrische energie, stroom, is de motor van ons huidige leven, en ook die van Urk. In de toekomst zal stroom de enige vorm van energie zijn die gedistibueert zal worden.

Er zijn vele manieren van stroomopwekken. Kolengestookte centrales zijn vervuilend op verschillende manieren, en de beschikbare kolen voorraad is ook niet eindeloos. Kerncentrales vervuilen op hun manier ook, en zijn gevaarlijk. Bovendien is het nauwelijks mogelijk de hoog-radioactieve reststoffen veilig voor lange tijd op te bergen.

De andere vormen van stroomopwekking zijn niet vervuilend, en in principe, eindeloos beschikbaar. Wel met de kanttekening dat ze niet altijd gelijktijdig beschikbaar zijn. Het gaat dan om zonneenergie, windenergie en waterkrachtenergie.
Deze verschillende opwek mogelijkheden staan geografisch gezien relatief ver uitelkaar. Waterkrachtcentrales vindt je bij de rivieren in de koudere gebieden. Dat kan in het noorden zijn, maar ook in de bergachtige streken wat meer naar het zuiden. Zonneenergie centrales leveren meer op in het zon rijke zuiden, denk aan Spanje maar voor Europa vooral ook aan Marokko. Windenergie, voorzover het Europa betreft, in de kustgebieden aan land maar ook in zee.

Om van die drie opwekmogelijkheden toch zoveel mogelijk gebruik te kunnen maken is het nodig om ze met het verbruikers net te kunnen koppelen. Op die manier wordt zoveel mogelijk voorkomen dat stroom opgewekt moet worden uit fossielebrandstoffen of kernenergie. Daartoe worden gelijkstroom koppelnetten gebouwd.

De Noorse TSO Statnett en Nederlandse TSO TenneT hebben gezamenlijk een onderzeese hoogspanningskabel aangelegd tussen Noorwegen en Nederland. Via deze langste onderzeese hoogspanningskabel ter wereld (580 kilometer) zijn vanaf mei 2008 de Noorse en Nederlandse elektriciteitsnetten en elektriciteitsmarkten met elkaar verbonden.
Ook tussen Denemarken en Zweden en Denemarken en Noorwegen ligt een gelijkstroom hogspanningskabel.
De volgende die op stapel staat is een verbinding tussen Nederland en Engeland, de bouw er van is in 2008 begonnen en zal naar verwachting in 2011 ingebruik genomen worden.