Of het nu de islam is of het christendom, beide zijn volgens mij in de eerste plaats gereedschappen van de macht en pas daarna een voldoening aan de religieuze behoeften van mensen. Het is duidelijk dat voor dat laatste maar een zeer ondergeschikte rol is weggelegd.
Die religieuze behoefte bestaat in principe bij ieder mens, bij de ene wat meer dan bij de andere.
Maar zonder dat kan een mens niet goed functioneren. Religiositeit is de lijm waarmee de niet begrepen stukken logica toch bij elkaar gehouden kunnen worden. Het blijkt tevens ook de meest zwakke plek in ons functioneren.
Naarmate we minder in staat zijn om met logica onze dagelijkse problemen te begrijpen en op te lossen zijn we gevoeliger voor religieze invloeden, en er lopen genoeg charlatans rond om daar meteen misbruik van te maken.