De huidige economische problemen bieden de mogelijkheid om hervormingen in gang te zetten die voorheen onbespreekbaar waren.
Of dat ook werkelijk zal gebeuren betwijfel ik overigens, daarvoor is de nood in vooral de westerse landen nog niet echt zichtbaar.
Velen denken nog in termen van voorheen succesvolle herstel procedures, procedures die nu wel eens onvoldoende soelaas kunnen bieden.
Nog steeds is er geen beleid om de wereldbevolking te stabliseren.
Het IMF lijkt voornamelijk volgens de lijnen van het westerse groei-model te werken, de VN lijkt elke structurele verbetering in plaatselijke omstandigheden te voorkomen door het sturen van (westerse) hulpgoederen.
Echt vreemd is het eigenlijk niet. Een groot deel van de wereldbevolking heeft niet de mogelijkheid om via radio, tv en internet te zien wat wij in Nederland kunnen zien. En in Nederland kunnen we het wel zien, maar we 'zien' het heel vaak niet.
Onder dergelijke omstandigheden zien allerlei opportunisten kans zichzelf te verrijken over de rug van zijn medemens, over de rug van de natuur, over de rug van de toekomst.
Zonder nu te weten waar en wanneer het (westerse) economische groei-model zijn waterloo vindt, de huidige economische crisis is ernstig genoeg om dat waterloo te kunnen zijn. Naar menselijke maatstaven niet abrupt, het zal zich dan nog jaren voortslepen. Maar later, als er een later is, zal in de geschiedenisboeken staan dat het een abrupt instorten van de westerse vrijemarkt was.
Maar wie weet slaan VN en IMF nog tijdig de juiste toon aan om terugval naar het stenentijdperk te voorkomen.