Na drie-kwart van het boek gelezen te hebben is Mohammed allang gepasseerd. Uit het boek blijkt dat Mohammed zelf maar een korte tijd van invloed is geweest. Hij voornamelijk door latere machthebbers 'in het zadel' geholpen.
Net zoals de Romeinse keizers het christendom gebruikten om hun Rijk te beheersen, deden de latere machthebbers in het Oosten dat ook. Daarin paste het om de relatief reeds lang geleden overleden Mohammed naar voren te schuiven als de laatste profeet.
Ook blijkt dat grote en weerkerende pest epidemieën de Romeinse legers hebben gedecimeerd, waardoor andere machthebbers eindelijk in staat waren de Romeinen verder te verdringen en daarmee ook het christendom.
De Joden, die niets op hadden met de Romeinen, vonden dat aanvankelijk prima, maar hadden te laat door dat zij het volgende doelwit zouden worden.