DEN HAAG - De klimaatscenario's van het KNMI, waarop Rijkswaterstaat, dijkenbouwers en milieuambtenaren hun beleid baseren, blijken van nul en generlei waarde.
Die alarmerende conclusie komt uit het vandaag te verschijnen boek 'De staat van het klimaat - een verkoelende blik op een verhit debat' van wetenschapsjournalist Marcel Crok. De Nederlander sprak jarenlang met talloze wetenschappers over de hele wereld en trof onder hen veel meer twijfel en discussie aan over aardse opwarming door CO2-uitstoot, dan het VN-klimaatpanel IPCC ons wil doen geloven.
'Ze laten zich zand in de ogen strooien', zegt Crok over alle politici, ambtenaren en natuurbeschermers die op basis van de KNMI-scenario's denken dat het met de temperatuur in Nederland maar één kant op kan: omhoog. Zo zou de kans op Elfstedentochten volgens het KNMI in deze eeuw drastisch afnemen.
Crok: 'De modellen die het KNMI gebruikt, zijn gebaseerd op de aanname dat CO2 de dominante factor is en de rest er niet toe doet. Maar dat is juist erg onzeker. De scenario's geven een vals gevoel van zekerheid. Dan kun je wel een computer laten draaien naar het jaar 2050, maar waar slaat dat op?'
De Amerikaanse onderzoeker Roger Pielke sr stelt in het boek dat veel meer naar lokale omstandigheden, zoals veranderend landgebruik en luchtvervuiling, moet worden gekeken als verklaringen voor klimaataanpassingen. Hij toonde aan dat de recente opwarming in Florida bijvoorbeeld tenminste deels is te verklaren door het droogleggen van moerassen.
Overigens heeft de Britse Royal Society, de Engelse collega's van het KNMI, eerder dit jaar al ruiterlijk toegegeven dat voorspellingen voor regionale klimaatverandering eigenlijk onmogelijk te maken zijn. Daarvoor is ons begrip van het klimaat te beperkt, net als de capaciteit van de huidige computermodellen.
---
Ongetwijfeld zal CO2 van invloed zijn op het klimaat. Maar het is niet rampzalig vanwege het percentage in de atmosfeer, maar vanwege de snelheid van verandering.
Bovendien wordt de onderliggende oorzaak en het gevolg er van buiten beeld gehouden, zoals Crok ook lijkt te schrijven. De vraag is of Crok de afnemende omvang van het ecosysteem ook ziet als een belangrijker bedreiging dan de broeikasgassen.