Terwijl de wetenschap ijverig verder knabbelt aan de randen van het kennisdomein en het zo steeds groter maakt lijkt met name het Christendom en de Islam zich vast verankerd te hebben in het verleden.
Een verankering waar ze zich nauwelijks nog uit los lijkt te kunnen maken zonder een ernstig verlies aan geloofwaardigheid.
Net zo goed als dat Galileo, de grondlegger van de moderne astronomie, gelijk had zal ook het boek Genesis van de bijbel meer genuanceerd herschreven moeten worden wil het enigzins geloofwaardig zijn.
Alleen al de eerste zin 'in den beginne schiep God de hemel en de aarde' omvat waarschijnlijk al een langere periode dan ons zonnestelsel nog zal bestaan.
God schiep ieder dier 'naar zijn aard', zo vertelt ons de bijbel. Waarschijnlijk zijn die zinsneden de scherpste stenen des aanstoots in het debat tussen de christenen en de wetenschappers. Vroeg of laat echter zal ook dit zijn nuancering krijgen omdat wetenschappelijke bewijsvoering omtrent evolutie zich steeds verder ontwikkeld.
De evolutie theorie wordt ook wel een geloof genoemd, maar dat is onterecht. Het is een
volwaardig onderdeel van het wetenschappelijk kennisdomein dat even zo goed uitgekotst wordtals zou blijken dat het niet klopt.
Zo gauw er argumenten aangedragen worden die wat anders aantonen zal de wetenschap
die accepteren, zo werkt dat systeem. Een goed voorbeeld is wel Sir Fred Hoyle.
Fred Hoyle was een wereldberoemde astronoom. Tevens was hij overtuigd atheïst.
Echter, de evolutietheorie vond hij (als atheïst!) zo ongeloofwaardig, dat hij
andere verklaringen voor het ontstaan van het leven zocht.
De andere grote religies, Hindoeïsme en Boedhisme, staan m.i. minder bloot aan verlies van geloofwaardigheid omdat ze meer zachtmoedig en wijsheidminnend zijn dan het Christelijke en Islamitische (aggressieve) dogmatisme.
Ze zijn daardoor waarschijnlijk beter in staat te coöpereren in een hoog technologische maatschappij.