ons lichaam creeert een schijnwereld die wij als reeel voorkomt.
Dat mag best een prestatie genoemd worden: in elk mensenkind ontstaat opnieuw een virtuele wereld die min of meer aansluit bij de virtuele werelden van de reeds langer bestaande mensen.
Nu weten we op geen stukken na hoe zoiets is ontstaan, maar ik geef wel punten voor het idee dat het bij de mens meer een kwestie was van weglaten.
Bij dieren lijkt het te zijn dat alle hersencellen 'gevuld'zijn, bij mensen lijkt een groot deel braak te liggen, gereed om informatie op te nemen.
Hoe dan ook, wij 'mensen' zijn op zich geen deel van de biologische wereld, al hebben wij die vooralsnog wel nodig om te kunnen overleven.
E.e.a. kan ook inhouden dat we helemaal niet hier op aarde zijn ontstaan of geschapen, maar dat onze 'heimat' ver weg in de galaxie ligt en ouder is dan de aarde zelf.