Theoretisch kunnen we allemaal net genoeg verdienen om alle geproduceerde goederen en diensten te kunnen betalen.
Dat is theorie, in de praktijk blijkt dat niet zo te zijn. Een kleine groep mensen blijkt zoveel naar zich toe te trekken dat er voor de rest nauwelijks wat over blijft, voor een deel te weinig om een enigzins menselijk bestaan te kunnen hebben.
Dat laatste geldt niet voor de Nederlandse situatie, zelfs mensen die hier op straat leven hebben meer te verteren dan de armste bewoners van deze planeet.
De 'scheve'zaken bestaan hier meer uit salarissen die te hoog zijn en daarnaast vaak zeer weinig tot niet productief zijn.
De laatstgenoemde groep kun je o.a. vinden bij de banken: er wordt alleen maar geld van het ene stapeltje bij een ander stapeltje geteld, helemaal niets geproduceerd.
Zo zijn er wel meer bezigheden te noemen waar niets geproduceerd wordt, maar waar wel veel geld blijft hangen.
Omdat er steeds meer geld naar de niet producerende top verdwijnt ontstaan er elders tekorten.
Dat gaat zo al vele jaren, en tot nog toe kon dat tekort door allerhande maatregelen weg gemasseeerd worden. Zo is o.a. veel productiewerk verlegd naar lage lonen landen, de landen waar veel mensen leven onder omstandigheden die we hier niet kennen.
Ook mechanisering en automatisering was en is een factor in het proces om de kosten te verlagen.
Behalve de constructieve manieren zoals genoemd hebben economen, ambtenaren en ministers zonder scrupule tekorten afgedekt en buiten beeld gehouden.
Bovendien groeit de wereldbevolking nog steeds snel, zo snel zelfs dat de wereld voedselproductie er bij achterblijft.
De tekorten verdwijnen natuurlijk niet vanzelf, en ook aanvankelijk onzichtbare tekorten worden op enig moment in volle omvang zichtbaar, en nu is zo'n moment.
Het lijkt er nu op dat de tekorten hoger zijn dan ooit tevoren, en bovendien niet meer zo gemakkelijk te 'her-financieren', laat staan af te lossen.
Alles is al gemechaniseert, geautomatiseert en uitbesteed aan lage lonen landen.
Daarom moet het nu direct uit onze portemonnee komen. Maar daarmee bijt onze economie zich in de eigen staart. Onze 'economie' bloeit immers alleen maar als deze groeit. Voor een vrijemarkt economie is deze 'krimp' een onoplosbaar probleem.
In het verleden zette zo'n labiele economische situatie de deur open voor militaire baasjes die een oorlog niet schuwden.
Maar zoals altijd zullen de laagsten op de maatschappelijke ladder, de economisch meest afhankelijken, het hardst geraak worden. Prostituees komen tot dusver vaak nog uit oost Europa, zijn zullen verdrongen worden door west Europese. De halal-hoer moet nog uitgevonden worden, maar ik sluit ook dat niet uit.
Als het ons wel lukt om de tekorten op een structurele manier binnen de perken te brengen en te houden zonder de wereldeconomie in totale chaos te laten vervallen zullen we de eerste cultuur op deze wereld zijn die zichzelf heeft overleeft.
Vele culturen voor ons is dat niet gelukt en zijn van de aardbodem verdwenen, soms enkele schaarse aanwijzingen achterlatend dat ze ooit een bloeiend bestaan hadden, zoals bijvoorbeeld die van Angkor in zuid-oost Azië.