Nederland is kampioen met 1 miljoen thuiswerkers. Maar met het oog op het naderend verkeersinfarct is dat nog lang niet genoeg.
-----
Het 'verkeersínfarct' is er al enige tijd, de file berichten spreken duidelijke taal.
Natuurlijk is er geen simpele oplossing, telewerken is ook maar deel van de oplossing.
Er is maar een beperkt deel van de functies middels telewerken te vervullen. De redenen daarvoor zijn verschillend.
Soms is dat de noodzaak tot veel informeel overleg met collega's en klanten, soms is het bedrijf er beducht voor dat de bedrijfsgeheimen 'op straat' komen te liggen.
Het lijkt me daarom dat er naast het aanmoedigen van telewerken nog wat anders gedaan moet worden om het zogenaamde verkeersinfarct te bestrijden.
Veel kantoorlocaties en industrieterreinen zijn nauwelijks bereikbaar met (rail)openbaarvervoer en meestal met veel hindernissen zoals verkeerslichten en rotondes vanaf een autoweg bereikbaar.
De autowegen zijn vaak wel breed genoeg, maar de afritten hebben te weinig capaciteit: ze komen meestal direct uit op verkeerslichten, rotonde of een voorrangsweg.
Om de situatie te verbeteren zouden er grosso modo 3 dingen moeten gebeuren:
1. de kantoorwijken en de industrieterreinen moeten beter aangesloten raken op het openbaarvervoer.
Dat is: in de buurt van de grote steden wordt de lokatie opgenomen in de routes van het aanwezige stadsvervoer, in andere gevallen opgenomen in de routes van het streekvervoer.
2. De kantoorwijken en industrieterreinen moeten beter bereikbaar zijn vanaf de autowegen.
Dat is: zo min mogelijk rotondes of verkeerslichten op de route van de autoweg naar de locaties.
3. De kantoorlocaties en bedrijfslocatie moeten voorzien zijn van voldoende eigen parkeerruimte voor werknemers en
bezoekers. Zonder eigen parkeerruimte geen vestiging.