Als ik lees over het leven van Mohammed en de ontstaans geschiedenis van de Koran kom ik tot de conclusie dat het Mohammed alleen maar om de macht ging,
met religie als middel daartoe.
Hij was daar waarschijnlijk niet de eerste in: ook de apostel Paulus, een paar honderd jaar eerder, dicht ik een zelfde streven toe.
Mohammed heeft echter geleerd van de fouten van Paulus. Dat komt al tot uitdrukking in verschil van titel: Paulus was apostel en Mohammed profeet en directe afgezant van Allah.
In die hoedanigheid heeft hij de Koran boven alles verheven en verder nog veel onverdraagzaamheid jegens anders denkenden verkondigd.
Nu heeft het christendom van Paulus de macht reeds verloren, de vraag is nu nog of ook de Islamitische machtsgreep van Mohammed gedoemd is.
Niet dat we dan uit de zorgen zijn, maar dat is een ander verhaal...