We hebben als geen ander de mogelijkheid conflicten, wensen en mogelijkheden op te lossen door reductie, deductie en simulatie: kort gezegd ons intellect.
We stijgen daarmee uit boven wat de biologische evolutie aan mogelijkheden biedt.
Maar wat doen we: we voeren niets oplossende oorlogen.
Gelukkig niet overal, en de VN is in al zijn armetierigheid toch een poging om het anders te doen.
Het niet erkennen van onze eigen mogelijkheden, en die ook benutten, kan ons fataal worden.
Ieder land is op zijn eigen wijze bezig te proberen wereld heerschappij te verkrijgen, het zal steeds blijken dat het een doodlopende steeg is.
We zullen al ons vernuft moeten inzetten om te bepalen waar onze grenzen liggen, kort door de bocht gezegd: met hoeveel mensen we een duurzaam leven op deze aarde kunnen handhaven.
Ik denk niet dat we paus, imam of dominee daarbij om raad moeten vragen, zij leven nog in de bronstijd.