Steeds vaker lees je dat met name economen bezorgd zijn over de geringe bevolkingsgroei. Tevens groeit het
aantal emigranten sterk.
Sinds 1950 is het inwoner aantal van Nederland gegroeid van 10 miljoen tot 16 miljoen. Dat lijkt niet echt
veel in vergelijking met miljoenen steden zoals Mexico-stad. Maar het verschil in leefomstandigheden is toch
aanzienlijk.
Verder groei van het inwonertal voorbij een optimaal aantal leidt alleen tot afname van de kwaliteit van onze
leefomgeving. Nu al verdwijnt iedereen die het geld er voor heeft naar andere oorden, geholpen door gouden
handdrukken en optie regelingen plunderen ze indirect onze pensioenkassen.
Daarbij consumeren we veel meer dan we produceren, veelal echter wordt gedacht dat Nederland een netto
exporteur is. Het tekort 'kopen' we van de armere landen. Nu kan dat nog omdat we lage prijzen kunnen afdwingen.
De WTO conferenties laten duidelijk zien dat het afdwingen van die lage prijzen steeds minder gemakkelijk gaat.
6 miljoen inwoners er bij in 50 jaar, het lijkt weinig. Maar vergis je niet, het betekent dat er elk jaar een
stad ter grootte van bijvoorbeeld Dordrecht bijgebouwd moet worden. Een kind kan begrijpen dat zoiets niet
zonder konsekwenties kan blijven.
Het zou verstandiger zijn het inwoneraantal op een optimaal niveau te stabiliseren.
En wie zegt tenslotte dat we lijdzaam moeten toezien hoe we Nederland steeds verder volbouwen en we steeds
minder ruimte overhouden voor natuur en recreatie? Wie wordt er slechter van als we besluiten het inwonertal te
stabiliseren op een ethisch en ecologisch verantwoordt niveau? Dat is natuurlijk niet zomaar te besluiten, daar
moet een bevolking in meerderheid aan mee willen werken door politieke keuzes te maken op het moment dat er om
gevraagd wordt.
Van alle constructies die we bouwen wordt de belastbaarheid berekend en normen en wetten gemaakt om een
veilig gebruik er van te bevorderen. De berekeningen voor een meer optimaal aantal inwoners in een land zijn wel
gemaakt, normen en wetten om het bevolkingsaantal daadwerkelijk te begrenzen echter niet.
Nu is er weer discussie omtrent het groene hart. sommigen zijn nu van mening dat daar wel gebouwd kan worden.
Die mening heeft waarschijnlijk een (markt)economische achtergrond en gaat voorbij aan hetgeen we als mens ook
nodig hebben: ruimte om als mens te kunnen leven.
Het duidelijk dat een stabiliserend bevolkingsbeleid enorme konsekwenties heeft voor ons economisch denken en
doen. Enige politieke bijval zal dit dan ook niet gauw scoren. Als we echter doorgaan zonder opbrengst van het
land en het aantal inwoners beter met elkaar in evenwicht te brengen is het niet meer dan logisch dat het op
termijn echt fout gaat en onze zo geprezen democratie verloopt in een soort politiestaat. In religieuze kringen
wordt natuurlijk de oplossing voor deze problematiek van God en zijn engelen verwacht. Uit die hoek komt echter
minstens al een paar duizend jaar geen nieuws. Minstens, want het is mij niet duidelijk of er ooit wel 'nieuws'
was.