AMSTERDAM - Hobbyvissers in Nederland zitten met de handen in het haar.
Oost-Europese arbeiders vissen de Nederlandse wateren volledig leeg, en voor daklozen is niet elke nacht onderdak.
Dat zijn, naast andere maatschappelijke verschijnselen, indicaties dat Nederland overbevolkt is.
Het is echter nog steeds not done om over regulering van de bevolkingsomvang in zelfs maar de meest voorzichtige zin te spreken.
M.i. echter hadden we daar al jaren geleden over moeten nadenken, als je tenminste een humaan beleid wil nastreven.
Door het op zijn beloop te laten worden de problemen alleen maar groter, en belanden steeds grotere aantallen mensen aan de rand van onze samenleving.
Er zijn in de wereld inmiddels genoeg voorbeelden te vinden van eigenlijk totaal uit het roer gelopen samenlevingen.
Kijk bijvoorbeeld naar de situatie in Afrika, de bevolking groeit daar met een miljoen per jaar. En dat terwijl er van alles nauwelijks iets anders is dan krijgsheren die elkaar, en de bevolking, het leven zuur maken. Die krijgsheren doen dat natuurlijk met geld uit het westen, of misschien van de rijke olie landen.
Maar ook in sommige delen van de VS is weinig beter af, werkloosheid en gebrek aan sociale voorzieningen dwingen mensen naar de rand van de samenleving of daar nog buiten.
In de noord-afrikaanse landen hebben we recentelijk kunnen zien tot wat zoiets kan leiden als de bevolking in de marge groot genoeg wordt.
Niet dat zij tot een oplossing (kunnen) komen, het effect is wel dat de economie er zwaar door geraakt wordt.
Vreemd is eigenlijk dat niet eerder gehandeld wordt naar het gezegde 'voorkomen is beter dan genezen'.