Nauwelijks verstandige beperkingen aan vangst, laat staan goede controle
Het gaat niet goed met de zee. Er moet veel minder gevist worden, anders zij
veel soorten binnenkort voorgoed verdwenen. Lukt het een beetje om de visstand verstandig te beheren? Nee, vrijwel nergens, blijkt uit een enquête onder duizenden visserijexperts.
Minstens 15 procent van de dierlijke eiwitten die de 6,7 miljard mensen op deze planeet dagelijks binnenkrijgen, zit in vis. En van die vis is het grootste deel gevangen op zee. Dat levert zo’n 200 miljoen banen op.
Maar niet lang meer, waarschuwt een groep visserijbiologen uit verschillende landen in PloS Biology. Op minstens 28 procent van de visgronden wordt meer vis gevangen dan er bijkomt, en minimaal 52 procent van de visvoorraden wordt volledig benut. Van ouderdom sterven is er voor zeevis niet meer bij, tegenwoordig.
Dat is op zichzelf geen nieuws, want de wereldvoedselorganisatie FAO liet eerder dit jaar ook al een scherpe waarschuwing horen, de zoveelste in een serie. Wat Camilo Mora en collega’s nu toevoegen, is een wereldwijde analyse van de regulering in de visserijsector.
13.000 visserijexperts, of liever gezegd: het gebrek daaraan.
Want wat ze opmaken uit de antwoorden van een enquête die 1188 van de aangeschreven 13.000 visserijexperts ingevuld terugstuurden, stemt somber.
Van alle landen die visgronden beheren, baseert niet meer dan 7 procent zijn beleid op betrouwbare wetenschappelijke gegevens. Slechts 1,4 procent heeft een duidelijk programma om wetenschappelijke aanbevelingen ook echt in het beleid te verwerken.
Een schamele 0,95 procent, dat zijn twee landen, is in staat om naleving van de regels echt af te dwingen. Maar geen enkel land scoort een voldoende, want van die twee is er geen zonder overschot aan visserijcapaciteit, subsidie voor vissers of toegang tot visgronden van andere landen.
Kortom: “Het beheer van de visserij loopt wereldwijd ver achter bij internationale richtlijnen voor het minimaliseren van de effecten van overbevissing.” Duurzame visserij is dus nog ver weg.
---
Niks nieuws onder de zon: al vele jaren horen we zo nu en dan dit soort berichten, zonder dat er iets in positieve zin veranderd.
Toch is het simpel: van overbevolking komt overbevissing. Het zal toch niet zo zijn dat we de vis wel vangen maar niet opeten...
En dat terwijl een relatief groot deel van de wereldbevolking nog niet eens genoeg te eten heeft.