De bewegingen en banen van zonnestelsels en sterrenstelsels is zo complex dat we, ondanks onze computers en wiskundige kennis, nog niet in staat zijn een efficiente baan naar een ver object te berekenen. Bovendien zijn helemaal nog niet in staat om eventueel zo'n berekende baan ook inderdaad te volgen: onze raketaandrijvingen kunnen daarvoor gewoonweg onvoldoende snelheid geven aan sondes en raketten.
De in 1977 gelanceerde onbemande ruimtesonde Voyager is na 33 jaar ons zonnestelsel nog niet uit. Gezien de stand van de techniek in 1977 best een prestatie, maar veruit onvoldoende voor een missie naar de randen van ons zonnestelsel of daarbuiten.
Daarvoor zijn veel hogere snelheden nodig, en die moet een ruimtevaartuig voldoende snel kunnen bereiken.
Gezien de stand der techniek 33 jaar na de lancering van de Voyagers gaan er nog meerdere decennia voorbij vóór dat we enigzins in de buurt komen van die mogelijkheden.