AMSTERDAM - UIT EEN schokkend boek blijkt hoe ons land al tientallen jaren de deur wagenwijd openzet voor gelukszoekers en profiteurs. Uit het onthullende feitenrelaas, opgetekend door een ex-functionaris van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) blijkt hoe niet-westerse allochtonen, niet zelden criminelen, jarenlang voor leugens en bedrog zijn beloond met een verblijfsvergunning.
Sietse Fritsma (35) werkte zes jaar bij de IND en hij kon in die periode zijn oren en ogen niet geloven. Om de chaos te kunnen aanpakken, ging hij voor de Partij voor de Vrijheid (PVV) in 2006 de Tweede Kamer in.
In zijn boek 'De immigratieramp van Nederland' geeft hij, mede aan de hand van tientallen geheime dossiers, gedetailleerd verslag van zijn ontluisterende ervaringen binnen deze overheidsdienst.
Ter illustratie enkele cijfers: in 2004 kreeg de IND 9800 asielaanvragen te verwerken, tegenover 125.800 overige aanvragen voor een verblijfsvergunning. In 2005 was deze verhouding 12.350 tegenover 99.200. Het aantal vreemdelingen dat in Nederland asiel aanvraagt, is dus tien keer kleiner dan het aantal vreemdelingen dat op andere gronden een verblijfsvergunning vraagt. Gezinshereniging en gezinsvorming zijn de belangrijkste. De Marokkaanse en Turkse gemeenschappen in Nederland zijn in korte tijd enorm gegroeid. Deze nationaliteiten scoren het hoogst bij gezinshereniging en gezinsvorming. Meer dan de helft van alle inwoners onder de 21 jaar in Amsterdam en Rotterdam bestaat uit allochtonen (respectievelijk 54 en 55 procent). In 2006 werden volgens de IND maar liefst 30.603 verblijfsvergunningen verstrekt aan gezinsmigranten. In 2005 stond de teller op 24.443.
---
Het lijkt me aannemelijk te veronderstellen dat de politiek om verschillende redenen de andere kant op keek.
Één van de redenen is dat zonder die toestroom de bevolkingsomvang in Nederland zou afnemen, en dat is volgens de economen van de huidige school niet goed voor de groei van de economie.
Een andere reden is dat minder immigratie banen kost bij de IND.