Oorlogen veranderen, stelt militair historicus Martin van Creveld. Geen machtige staten bestrijden elkaar, maar staten en terroristen. En die worden alleen verslagen door wreed optreden.
De bestrijding van terreur wordt de grote opgave van deze eeuw, denkt hij. En keer op keer blijkt dat strijdkrachten er geen idee van hebben hoe ze er mee moeten omgaan. „Men begrijpt de werkelijke essentie van het probleem niet; er is een overschot aan strategie en tekort aan moreel. Niets is zo slecht voor het moreel van strijdkrachten dan een lange tijd te moeten vechten tegen een zwakkere tegenstander.”
Want dat is de crux: guerrillastrijders kunnen zich verborgen houden, lang wachten tussen aanslagen, de strijd ontwijken. En zo putten ze het moreel van de veel machtigere opponent uit.
-----
In februari van dit jaar schreef ik onder de kop 'Padvinders in Uruzgan' ook al dat als de militairen stand willen houden ze de zaken geheel anders moeten aanpakken: ze zijn ouderwets en dus dom bezig.
Historicus Martin van Creveld heeft het dus m.i. wel goed gezien.
Naar mijn visie is het noodzakelijk de fysieke inzet van soldaten zoveel mogelijk te beperken door waarneming en bewaking op grote schaal met technische hulpmiddelen te verrichten.
Het lijkt een onmogelijke opgave grote gebieden te voorzien van camera's en 'slimme' sensoren, maar aangevuld met onbemande verkennings vliegtuigen verschaft ze dat de mogelijkheid om de guerrillastrijders altijd een slag voor te zijn, en zo juist die moreel uit te putten. Uiteraard heb je daarbij geen Openbaar Ministerie nodig die bij het eerste schot meteen de desbetreffende soldaat in Nederland voor het gerecht te slepen.
De legerleiding zal op zijn beurt geheel anders moeten gaan denken. Centrale observatieposten vergelijkbaar met wat Rijkswaterstaat op diverse plaatsen in ons land in bedrijf heeft voor de controle op onze rijkswegen is voor hun kennelijk nog een brug te ver.