Ondanks alle aandacht voor klimaat, flora en fauna in 2008 heb ik niets kunnen ontdekken dat aan te merken is als effectief beleid om de situatie te verbeteren.
Het is zoals voorheen pappen en nathouden. Als er al wat gedaan wordt is het niet meer dan symptoombestrijding.
Nu zal het ongetwijfeld als schokkend ervaren worden als er wel effectief ingegrepen zou worden, uitstel echter zal dat effect alleen nog maar versterken.
We gaan dus in 2009 gewoon door met wat we in 2008 deden: roepen dat de CO2 omlaag moet en roepen dat de zeespiegel veel of weinig zal stijgen. Maar echt er wat tegen ondernemen, nee.
Daarvoor is de bedreigende situatie te weinig direct zichtbaar. Één meter verhoging van de zeewaterspiegel overleven we in Nederland ook wel, op de Malediven zien ze dat al wat anders. Wat echt knaagt is onze te hoge belasting van het eco-systeem, ook niet te zien met een oppervlakkige blik maar wel degelijk een bedreiging.
In Nederland kan de ontwikkeling zich nog ten goede keren. Daarvoor moet dan wel een beleid ingezet worden dat er op uit is het bevolkings aantal te stabiliseren op een lager niveau dan we nu kennen. De vergrijzing biedt daartoe een goede mogelijkheid om zonder al te veel spanningen in de samenleving en behoorlijke reductie te bereiken.
Het ziet er echter naar uit dat er een tegenovergesteld beleid gevoerd zal worden. Zoiets zal zich over enkele decennia weinig anders als rampzalig doen kennen.